De Klok

Wij zijn weer even online! Na bijna een uur elastieken tijd totdat het busje er eindelijk is en een rit van ruim een half uur naar Langgur zitten wij nu voor het kantoor van Ronny heerlijk buiten om 22:05 uur te internetten en kunnen wij weer onze belevenissen met jullie delen. Ik zal jullie bijpraten over: De Klok......

Als eerste project van onze in 2010 opgerichte Stichting Sukarèla Dian-Darat hebben wij aan de gemeenschap een uurwerk voor in de door hun zelf gebouwde kerk geschonken. Deze klok is met de nodige moeite en met een heel behoorlijke vertraging uiteindelijk toch in het dorp aangekomen. Met behulp van de in het Maleis vertaalde montagehandleiding hebben de dorpsbewoners de klok in de toren kunnen monteren. Een mooie foto van de toren met brandende LED-verlichting bleef echter uit. Wél kregen wij onlangs het bericht dat er problemen waren met de klok. Door de veelvuldig voorkomende stroomstoringen, gemiddeld eenmaal per dag van enkelen minuten tot ruim een half uur of langer, liep de klok nooit op tijd. Alhoewel de elastieken tijd de enige echte is, is natuurlijk de juiste tijd op de Kerk wel gewenst. Het elke keer weer goed zetten van de tijd is echter een lastige klus, vooral omdat er geen trap of steiger in de toren gebouwd was.

In Nederland hebben wij een UPS aangeschaft, hiermee kan gedurende enkele uren de klok met verlichting aan vanuit de ingebouwde accu gevoed worden. Gelukkig hebben wij er eentje van "slechts" 4,5 kg kunnen vinden, die kon wel in de koffer mee.

Op zaterdag zijn wij met ons allen naar de Kerk getogen met de UPS onder de arm. Wat een gebouw hebben ze neergezet, de Kerk doet niet onder voor menig dorpskerk in Nederland. Marco en ik klimmen via een luik de kerktoren in, daar is tegen de wanden inmiddels een steigerachtige constructie gebouwd. Erg stevig ziet het er niet uit, de circa 15    meter hoogte tot aan de klok wordt overbrugd door een stellage van aan elkaar gespijkerde op z'n hoogst polsdikke takken van een paar meter lang. Wij zijn in een Kerk, dus op hoop van zegen klimmen Marco en ik omhoog. Ieder in een andere hoek van de constructie die angstvallige kraakgeluiden maakt..... Halverwege zit de stekker van de bedrading aan de klok die Edwin zo keurig al had voorbereid. Maar vlak daarboven hangt naar de binnenmuur gericht de lichtsensor die ervoor moet zorgen dat de verlichting in- en uitgeschakeld wordt. Met zweethanden, nu niet van de hitte maar van de spanning door het balanceren op de dunnen takken,  haal ik de sensor los. De beschermkap voor de fotocel zat ook nog dicht, geen wonder dat de klok niet juist functioneerde! Dat verklaart waarom de kolk steeds uitgezet werd om overdag de verlichting uit te krijgen.

Er klimmen enkele Dianezen de toren in om te helpen, ik probeer ruimte te maken en wijk uit naar iets midden van een tak: dat gaat bijna fout, de tak breekt zowat doormidden. De kabel van de sensor wordt verlegd en de sensor kan gelukkig voor één van de smalle raampjes vastgezet worden, dat moet werken. Nu nog de UPS plaatsen, halverwege de toren lijkt ons niet handig. Door de kabel te volgen komen we uit in een ruimte net onder het dak, daar is op laten we zeggen creatieve manier een elektrische aansluiting gecreëerd. Als een waslijn loopt in die koof over de gehele lengte van de Kerk drie draden. Daar waar een aansluiting nodig is wordt een stukje isolatie gestript, eveneens gestript kabeluiteinde er stevig omheen draaien, stukje isolatietape eromheen en klaar is de klus. Ook onze klokkabel is zo aangesloten, dus daar kan mooi de UPS geplaatst worden. De elektricien helpt ons, de spanning hoeft er zelfs niet vanaf! De accu begint direct op te laden, het ziet er goed uit. Nog even de tijd goed zetten, Marco klimt weer in de toren, ik kijk op staat en geeft door hoever verzet moet worden. Alles is gelukt en voldaan gaan wij naar huis.

Na het eten, wat uiteraard elke keer weer een feest is, zitten wij om 18:15 uur met zijn allen op een muurtje te kijken naar de steeds verder in het donker wegglijdende Kerktoren. Zou de verlichting wel werken? Wachten duurt lang, het lijkt al zo donker.... En dan 18:35 uur springt de verlichting aan, wij juichen, dansen op staart en feliciteren elkaar met het succes! De dorpsbewoners kijken ons, de Blanda's, aan of we nu toch echt kierewiet geworden zijn. Nu nog de finale test, een stroomstoring! Wij worden op onze wenken bediend, om 22:35 uur is het zo ver, het hele dorp, waarschijnlijk eiland, wordt in het donker gehuld. Over elkaar heet struikelde vliegen wij het huis uit, de straat op naar de Kerk: het werkt!!! De verlichting brandt en hoe, de straat voor de Kerk is duidelijk verlicht! Steeds meer dorpsbewoners komen kijken naar het onverwachte licht. Het is een lange storing, zou de accu al voldoende opgeladen zijn? Ja dus, als om 23:10 uur de lampen weer aangaan, loopt de klok nog steeds op tijd. Wij zijn super trots op het behaalde resultaat en gaan tevreden slapen.

De volgende ochtend is de Kerkdienst, daar gaan wij uiteraard naar toe. Ik kijk snel even naar de klok, die blijkt inmiddels toch ruim drie uur achter te lopen, balen dus! Zouden we dan toch iets op de UPS moeten instellen, in de doos zat een cd én aansluitkabeltje... Alleen hebben wij op onze notebooks geen cd-drive, wat nu? Een overbuurman ziet ons gehannes (er zijn altijd vele familieleden in en rond het huis) en haalt zijn laptop met cd speler op, super! De PC bevat 491 virussen, dus maar snel maar op stick kopiëren (die we eerst uiteraard scannen, slechts 64 virussen zijn mee gekopieerd). Inderdaad volgt uit de manual dat er vele instelmogelijkheden zijn, standaard is een shut-off actie ingesteld. Zou dat de problemen veroorzaken? Dat gaan we uitproberen, alleen is daar geen tijd meer voor, eerst de dienst. Die is indrukwekkend en onze Stichting wordt meerdere malen genoemd en bedankt. Tijdens de dienst breekt een noodweer uit, de Moesson is van slag. Kinderen worden naar huis gestuurd en komen geheel doorweekt met paraplu 's terug. Ook wij kunnen er eentje lenen, ik ren naar huis om de notebook te halen.  Nog een half uurtje naar het kabeltje zoeken en wij kunnen aan de gang. We klimmen weer op het tafeltje met de stoel erop, sluiten de PC aan. Het lijkt te werken, maar dan valt alles uit, UPS en de notebook..... Wat kan dat nu zijn, de enige conclusie kan zijn dat er helemaal geen spanning op de stroomdraden staat. Wij testen een aansluiting die op dezelfde kabeltjes zit: inderdaad stroomloos! De accu is dus geheel ontladen, wat trouwens bij het eerst gebruik ook aangeraden wordt, dus dat is een meevaller. Na veel navragen en bellen zijn wij eruit: op dezelfde aders zijn een hele rits lampen aangesloten! Alhoewel er nog maar 3 van de 10 werken, worden deze lampen altijd via de zekeringautomaat uitgeschakeld. Dat gaat dus nooit goed werken. Wij leggen uit wat het probleem is en hopen dat dat goed overkomt. De spanning moet altijd op de klok blijven staan, de UPS is alleen bedoeld voor kortstondige stroomstoringen. 's Avonds gaat de verlichting weer keurig aan, de volgende ochtend loopt deze nog op tijd. Het lijkt allemaal te werken! Ons eerste project hebben wij succesvol afgerond!

In een ander blog zullen wij onze ervaringen van de besprekingen én bezoeken voor onze nieuwe projecten, de watervoorziening en school, met jullie delen. Wij kunnen nog zoveel goeds voor de Gemeenschap in Dian doen, als je daar in wilt bijdragen dan is dat zeer welkom. Zie voor meer informatie onze website, www.sukarela.nl.

PS: foto's van de kerktoren mét klok volgen zo spoedig mogelijk als dit qua internetverbinding nog gaat lukken!

Groeten vanaf Kei (-goed is het hier!)